«Επτανησιακοί τύποι ιστιοφόρων από τον 18ο έως τον 20ο αιώνα»

                                       

                            

Λάμπρος Γ. Σιμάτος

«Επτανησιακοί τύποι ιστιοφόρων»

Ο Λάμπρος Γ. Σιμάτος με καταγωγή από τα Φάρσα Κεφαλονιάς  γεννήθηκε στον Πειραιά όπου περατώνει τις σπουδές του και κατοικεί μέχρι το 1983. Όμως σε εκείνη την χρονιά φρέσκος αγέρας φύσηξε και οι Θεοί νόστο για το αγαπημένο νησί  ενέπνευσαν   και έτσι  μπαρκάρισε  για την επιστροφή… Από τότε έως και σήμερα η προσφορά του στην εκπαίδευση και καλλιέργεια των παιδιών μας  στην Δευτεροβάθμια Επαγγελματική και Γενική Εκπαίδευση του νησιού, είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη.

Πολυτάλαντος, με  διεισδυτική ματιά και εξαιρετική καλλιέργεια συμμετείχε στην δημιουργία του λευκώματος  Η παλαιά Κεφαλονιά  το 2004, στην εργασία Οι ναοί του Αργοστολίου στα χρόνια της Ένωσης το 2007 και στο βιβλίο  Αρχιτεκτονική κατοικιών στην Κεφαλονιά από τον 16^ο μέχρι τον 21^ο αιώνα το 2008.

Ο χρωστήρας του Λ.Γ.Σ αποδίδει ζωγραφικά με σαφήνεια, δυναμισμό, καθαρότητα χρώματος και ύφους και με μικρογραφική σχεδόν επιδεξιότητα την ιστορική απεικόνιση των Επτανησιακών ιστιοφόρων.

Στην έκθεση αυτή, στα εκτιθέμενα  έργα –τμήμα ενός μεγαλύτερου συνόλου-θα  δούμε και θα γνωρίσουμε τους τύπους των σκαφών που έπλεαν στα πελάγη όπως το τρεχαντήρι, το τραμπάκουλο, το γατζάο, το μπάρκο, το μπρίκι ,τη γολέττα.

Η έκθεση ζωγραφικής «Επτανησιακοί τύποι ιστιοφόρων από τον 18^ο έως τον 20^ο αιώνα» γίνεται στο χώρο εκθέσεων του Δ.Κ.Ι στο άλσος λίμνης Καραβομύλου από τις 07 έως και 19 Αυγούστου 2012 και ώρες 18.00-20.00 μ.μ.

                                                                   Για το Δ.Κ.Ι

                                                                  Τάκης Τόκκας                   

ΔΑΜΟΔΟΣ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ [1700, ΧΑΒΡΙΑΤΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ – 1752, ΧΑΒΡΙΑΤΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ]

Πρόδρομος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού με πολύχρονη διδασκαλική δράση και εκτεταμένη συγγραφική παραγωγή, ο Β. Δαμοδός με το έργο του εισάγει στην ελληνική εκπαίδευση μερικά από τα βασικότερα στοιχεία του κινήματος αυτού. Ωστόσο, μολονότι ο ίδιος προσανατολίζεται προς τις φυσικές επιστήμες και τη νεότερη ευρωπαϊκή φιλοσοφία, διατηρεί στοιχεία και από την προγενέστερη παράδοση.

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χαβριάτα Κεφαλονιάς. Ο πατέρας του Φραγκίσκος άνηκε στον κύκλο των ευγενών του νησιού και η μητέρα του Φιλανδρία ήταν κόρη του ιερέα Στάθη Μοσχόπουλου. Οι γονείς του είχαν αποκτήσει δύο ακόμη παιδιά, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, ενώ πιθανολογείται και η ύπαρξη ενός ακόμη γιου, του Αντώνιου. Ο Δαμοδός είχε πρώτους εξαδέλφους τους δασκάλους Μιχαήλ και Αντώνιο καθώς και τον ιερέα Χρύσανθο Μοσχόπουλο. [Μπόμπου, 1982: 5, 25-28]

Το 1713 θα μεταβεί στη Βενετία για σπουδές στο Φλαγγινιανό σχολείο της ελληνικής παροικίας. Σύμφωνα με τον κανονισμό της σχολής, για την εγγραφή του απαιτούνταν να έχει γνώσεις ελληνικών και λατινικών και να γνωρίζει γραφή, ανάγνωση και στοιχεία γραμματικής, γεγονός που μας επιτρέπει να εικάσουμε μια προγενέστερη εγκύκλιο μόρφωση. Θα παραμείνει εκεί για τα επόμενα έξι χρόνια, πιθανότατα υπό την προστασία του αδελφού της μητέρας του Βενεδίκτου, εφημέριου στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Με δασκάλους τους Ιωάννη Χαλκεία, Απόστολο Μίχο και Αντώνιο Κατήφορο θα παρακολουθήσει μαθήματα γραμματικής, ρητορικής, φιλολογίας, λογικής και φιλοσοφίας. [Μπόμπου, 1982: 8]

Θα συνεχίσει τις σπουδές του στο Collegio Veneto του πανεπιστήμιου της Πάδοβα το 1721, οπότε ανακηρύσσεται διδάκτορας του (κανονικού και αστικού) δικαίου. Κατά πάσα πιθανότητα δεν παρακολούθησε τον πλήρη κύκλο των μαθημάτων της σχολής, καθώς έλαβε το δίπλωμά του από την Βενετική Εξεταστική Επιτροπή, η οποία παρείχε τη δυνατότητα απόκτησης πτυχίου μετά από εξέταση και χωρίς να προϋποτίθεται φοίτηση. Το συμπέρασμα αυτό συνάγεται από το γεγονός ότι η εγγραφή του στο πανεπιστήμιο συμπίπτει με την ημέρα έναρξης των εξετάσεων για το διδακτορικό του δίπλωμα [Μπόμπου, 1982: 12-13]. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη δράση του στο διάστημα που μεσολάβησε μετά την εξάχρονη παραμονή του στη Βενετία και έως το 1721. Εικάζεται, όμως, ότι μπορεί είτε να παρέμεινε στο Φλαγγινιανό φροντιστήριο, είτε να συνέχισε τις μελέτες του σε κάποια βιβλιοθήκη ή καθολικό μοναστήρι της πόλης. Μια τέτοια υπόθεση μοιάζει εύλογη, καθώς οι εξετάσεις στο Collegio Veneto απαιτούσαν σημαντική προετοιμασία.

Αμέσως μετά το πέρας των σπουδών του θα επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του για να ιδρύσει ανώτερη ιδιωτική σχολή (1723), η οποία γρήγορα αναδεικνύεται σε μια από τις πιο αξιόλογες των Επτανήσων προσελκύοντας μαθητές από τον ευρύτερο ελλαδικό χώρο[Μεταλληνός, 1986: 45]. Μεταξύ άλλων φοίτησαν εκεί οι Νικόλαος Μαυροειδής, Νικόδημος Καρούσος, Μιχαήλ Φραντζής, Αντώνιος Μοσχόπουλος, ενώ πιθανολογείται ότι τα μαθήματα του Δαμοδού παρακολούθησε και ο Ευγένιος Βούλγαρης [Μπόμπου, 1982: 36-49]. Το πρόγραμμα της διδασκαλίας του περιλάμβανε τον κύκλο των φιλοσοφικών μαθημάτων, καθώς και θεολογία, ρητορική και ηθική. Η μέθοδος που χρησιμοποίησε απομακρυνόταν από τα πλαίσια της σχολαστικής παράδοσης. Ο ίδιος ήταν από τους πρώτους εισηγητές των σύγχρονών του ευρωπαϊκών φιλοσοφικών ρευμάτων στην ελληνική εκπαίδευση και μάλιστα στην απλή γλώσσα της εποχής του [Μεταλληνός, 1986: 45].

Παράλληλα με το διδακτικό του έργο ανέπτυξε και πλούσια συγγραφική δραστηριότητα, η οποία περιλάμβανε πλήθος εγχειριδίων σχετικών με τα μαθήματα της σχολής του, καθώς και πραγματείες και διάφορα συμπιλήματα. Αν και το μεγαλύτερο μέρος των κειμένων του παρέμεινε ανέκδοτο, έχει διασωθεί σημαντικός αριθμός χειρογράφων του (περίπου 140) σε πολλές βιβλιοθήκες, γεγονός που καταδεικνύει την ευρεία διάδοση των έργων του στην Ελλάδα αλλά και τις κοινότητες του εξωτερικού. [Μεταλληνός, 1986: 45-46 και Μπόμπου, 1981: 420]

Τα φιλοσοφικού περιεχομένου έργα του Δαμοδού περιλαμβάνουν ως επί το πλείστον μελέτες που βασίζονται στον Αριστοτέλη και αποσκοπούν στο σχολιασμό και την κατανόηση του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου. Μεταξύ αυτών είναι η Επίτομος Λογική κατ’ Αριστοτέλην (1759), η Σύνοψις της Ηθικής Φιλοσοφίας κ.α. Τα συγγράμματα αυτά αποτελούν μια από τις πρώτες ερμηνευτικές απόπειρες των αριστοτελικών διδαγμάτων σε απλοελληνική γλώσσα. Αν και οι επιρροές του παραδοσιακού αριστοτελισμού είναι σαφείς, ο Δαμοδός επιχειρεί μια πιο κριτική προσέγγιση των αρχαίων κειμένων καταγράφοντας τις όποιες δικές του παρατηρήσεις και ενστάσεις. [Μπόμπου, 1981: 421-423]

Παράλληλα, στρέφει το ενδιαφέρον του προς τις νεότερες φιλοσοφικές αντιλήψεις μελετώντας διανοητές όπως οι Descartes, Malebranche, Rohault, με τις θεωρίες των οποίων είχε ήδη έρθει σε επαφή κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Βενετία. Ιδιαίτερα εξετάζει το φιλοσοφικό σύστημα (και τη λογική) του Descartes, ενώ είναι ενήμερος και για το έργο γνωστών ερευνητών -κυρίως φυσικών φιλοσόφων και μαθηματικών- μεταξύ των οποίων οι Τορικέλλι, Χάρβεϋ, Γκασσαντί και Πασκάλ [ΕΕΕ, 1985: 236]. Οι επιστημονικές πραγματείες του επιχειρούν να εισάγουν το σύγχρονό του ευρωπαικό πνέυμα στην ελληνική εκπαίδευση, με τρόπο, όμως, που να μην αντιτίθεται στα εκκλησιαστικά δόγματα και την προγενέστερη παράδοση [Μεταλληνός, 1986: 80-83].

Η γλώσσα που επιλέγει για τη διδασκαλία και την συγγραφή των κειμένων του είναι η απλή νεοελληνική της εποχής του, την οποία κρίνει ως την καταλληλότερη για την μαθησιακή διαδικασία και ειδικότερα για την πληρέστερη κατανόηση των νοημάτων που επιχειρεί να μεταδώσει. [ΕΕΕ, 1985: 236 και Μπόμπου, 1982: 325] 

ΘΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2012

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι φετινές εκδηλώσεις του Διαπολιτισμικού Κέντρου Ιονίου, στην αίθουσα εκθέσεων των γραφείων του, στο άλσος Καραβομύλου. Οι δραστηριότητες αυτές θα παρουσιαστούν σε συνεργασία με την ΚΕΔΗΚΕ στα αγαπημένα και καθιερωμένα Εόρτια Σάμης.

ΙΟΥΛΙΟΣ

Από 16/07/2012 έως 29/07/2012 ο κ. Τάσης Καβαλιεράτος από την συλλογή του blog Βλαχάτα Σάμης,επιμελείται και παρουσιάζει εξωτερική  έκθεση με πολύτιμες φωτογραφίες έως και της δεκαετίας του 1960 ,μοναδικές μαρτυρίες μιας άλλης εποχής.

Από 16/07/2012 έως 05/08/2012 έκθεση εργοχείρων με τον κροσέ (βελονάκι), εξαιρετικά δείγματα καλαισθησίας ,υπομονής και δεξιοτεχνίας των κυριών της περιοχής.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Από 07/08/2012 έως 31/08/2012 ο κ. Τάσης Καβαλιεράτος από την συλλογή του blog Βλαχάτα Σάμης, επιμελείται και παρουσιάζει εξωτερική  έκθεση με πολύτιμες φωτογραφίες έως και της δεκαετίας του 1960 ,μοναδικές μαρτυρίες μιας άλλης εποχής.

Από 07/08/2012 έως 19/08/2012 ο κ.Λάμπρος Σιμάτος  παρουσιάζει έργα ζωγραφικής με θέμα « Επτανησιακοί τύποι ιστιοφόρων ».

Από 21/08/2012 έως 31/08/2012 η κ. Μαρία Ραντουλέσκου παρουσιάζει έργα ζωγραφικής με θέμα « Κεφαλονίτικο φώς-Κεφαλονίτικη μαγεία των χρωμάτων».

Η  έκθεση φωτογραφίας της κ.Στέλλας Λιάτου αναβάλλεται για προσωπικούς λόγους.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Από 02/09/2012 έως 16/09/2012 έκθεση κεντήματος με υπέροχα δείγματα αισθητικής αρμονίας και έμπνευσης  των κυριών της περιοχής.

                                                                   

Ώρες επισκέψεων 19.00-21.00 μ.μ.

                                                                     Για το Δ.Κ.Ι

                                                                    Τάκης Τόκκας

                          

.Κεφαλληνιακή Ελάτη

Η Κεφαλληνιακή Ελάτη (Abies cephalonica) είναι ένα από τα τρία είδη ελάτης που συναντάμε στην Ελλάδα και αποτελεί και ενδημικό είδος της χώρας μας. Φύεται στο νησί της Κεφαλλονιάς όπου, λόγω γεωγραφικής απομόνωσης του νησιού, το είδος εκεί έχει παραμείνει αμιγές. Για αυτό, το όνομα του δένδρου φέρει και το όνομα του νησιού, αλλά σχηματίζει ολόκληρα δάση και στον ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας: στα βουνά της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας.

Χαρακτηριστικά

Η Κεφαλληνιακή Ελάτη, σχηματίζει δάση σε υψόμετρα μεταξύ 800-1.800 μ. Προτιμά τα βαθιά και γόνιμα εδάφη, αλλά μπορεί και αναπτύσσεται και σε αβαθή ξηρότερα εδάφη. Είναι δέντρο που μπορεί να αναπτυχθεί και υπό σκιάν, είναι δηλαδή σκιανθεκτικό είδος ελάτης και μπορεί να αντέξει δυσκολότερες συνθήκες, όπως η ανομβρία και αυξημένη θερμοκρασία εδάφους. Ο κορμός του είναι ίσιος και όρθιος και έχει πυραμιδοειδή κόμη που φθάνει σε ύψος των 15-25 μ. και οι νεαροί βλαστοί του είναι καστανοπράσινοι και πιο λείοι. Τα βελονοειδή φύλλα σκουροπράσινου χρώματος είναι τοποθετημένα σε σπειροειδή διάταξη πάνω στον βλαστό.

Η άνθιση του δένδρου γίνεται τους μήνες Μάιο-Ιούνιο και έχει τα αρσενικά και θηλυκά άνθη του χωριστά πάνω στο ίδιο δένδρο, όπως και όλα τα έλατα άλλωστε. Οι αρσενικές ταξιανθίες έχουν χρώμα πορφυρό και οι θηλυκές είναι κιτρινωπές, δημιουργώντας αργότερα κυλινδρικού σχήματος, όρθιους κώνους (κουκουνάρια).

Η ρητίνη του δένδρου έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην πρακτική ιατρική. Έχει πολύ ανθεκτικό ξύλο και χρησιμοποιούνταν ευρέως σε οικοδομικές και ναυπηγικές κατασκευές.

Είναι γενικά ένα όμορφο και αρκετά κομψό δέντρο και για αυτό φυτεύεται συχνά σε πάρκα και δενδροστοιχίες ως καλλωπιστικό.

Πηγές Τέχνης....

Μία ιστορία από τα παλιά …

Κάτω από τον  Ιερό Βράχο της Ακρόπολης ,στην οδό Ερεχθείου 28, εμφανίζεται ένα κατάστημα κυριολεκτικά βγαλμένο απ τα παλιά… Ονομάζεται  <<Αντίκες Βυθούλκα>>  .
Από το  1935 ειδικεύεται στην συντήρηση, αγορά, και πώληση παλαιών επίπλων.Μετά από τρείς γενιές  τεχνογνωσίας ,γνωρίσαμε τον κ Γιώργο Βυθούλκα έναν ιδιαίτερο άνθρωπο με αντίληψη , αγάπη και μεράκι για μια παραδοσιακή τέχνη που κρατά αιώνες .

Στο κατάστημα του Γιώργου αντικρίσαμε μια υπέροχη εικόνα ,πλήθος από  μαγευτικά έργα τέχνης ,τραπέζια, ρολόγια , σεντούκια, πίνακες και ένα μαγευτικό μαντολίνο πάνω  από μια σκριβανιά όπου δίνει ένα διαφορετικό τόνο επτανήσιας κουλτούρας στην βιτρίνα του καταστήματος

Μιλώντας μαζί του, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό  είναι να δίνουμε έμφαση στην κουλτούρα κάθε τόπου, έστω και μέσα από ένα έργο τέχνης  όπως αυτά τα κομμάτια που βρίσκονται στο κατάστημα του ίδιου,μπορούμε  να ζήσουμε μια διαφορετική ιστορία άλλων εποχών με υπέροχες γνώσεις που διευρύνουν  ορίζοντες και πνεύμα … 

Ενα από τα πολλά μυστήρια της Κεφαλονιάς...

Καταβόθρες Αργοστολιού

Oι καταβόθρες του Αργοστολίου έχουν θεωρηθεί ένα ακόμη «μυστήριο» από τα πολλά της Κεφαλονιάς. Στην άκρη της Χερσονήσου του Αργοστολίου η θάλασσα εισχωρεί στη στεριά και ρέει σε καταβόθρες. Το φαινόμενο προβλημάτιζε επί μακρόν τους επιστήμονες. Το 1963 οι γεωλόγοι Βίκτορ Μάουριν (Viktor Maurin) και Γιόζεφ Τσέτλ (Josef Zötl) από το Πολυτεχνείο του Γκρατς, έριξαν 160 κιλά βαφής σε μία από τις καταβόθρες. Δύο βδομάδες αργότερα ίχνη χρώματος βρέθηκαν σε πηγές στην άλλη πλευρά του νησιού, 14 χλμ. μακριά, όπως επίσης και στο λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη.

Ωστόσο το φαινόμενο δεν είναι μοναδικό στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Νίκο Λυμπέρη, η περίπτωση της Κεφαλονιάς μπορεί να παραβληθεί με τα λεγόμενα καρστικά γεωλογικά φαινόμενα που σχετίζονται με τη διάβρωση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων και πήραν το όνομά τους από το οροπέδιο Καρστ της βορειοδυτικής Γιουγκοσλαβίας. Τα νερά της βροχής που περιέχουν διοξείδιο του άνθρακα –το έχουν πάρει από τον αέρα κατά την πτώση τους– διαλύουν το ανθρακικό ασβέστιο (CaC03) από το οποίο αποτελούνται οι ασβεστόλιθοι. Με αυτό τον τρόπο, σιγά σιγά, οι ρωγμές και τα ανοίγματα που υπάρχουν στους συμπαγείς ασβεστόλιθους διευρύνονται, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται υπόγειοι αγωγοί, σήραγγες, σπήλαια και, γενικότερα, χάσματα κάθε είδους. Εάν αυτή η διάβρωση πάρει μεγάλες διαστάσεις, τότε προκαλούνται καθιζήσεις, που στο έδαφος αντιστοιχούν σε επίπεδες επιφάνειες οι οποίες συχνά καλλιεργούνται και είναι γνωστές ως πόλγες και δολίνες, με διάμετρο χιλιάδες ή μερικές εκατοντάδες μέτρα αντίστοιχα. Οι γεωλογικοί όροι κάρστ, πόλγη και δολίνη προέρχονται από αντίστοιχες σερβικές λέξεις της περιοχής του Καρστ. Οι καταβόθρες δεν είναι τίποτε άλλο από καρστικά χάσματα μέσω των οποίων αποχετεύονται τα νερά των ποταμών που διαρρέουν τις πόλγες. Το περίεργο είναι ότι οι καταβόθρες του Αργοστολίου είναι ένα σύστημα σχισμών που βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο από την επιφάνεια της θάλασσας και δέχονται συνεχώς τα νερά της με ορμή, ένα είδος παράλιου βαράθρου με συνεχή εισροή θαλασσινού νερού.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Νίκος Καββαδίας, ένα μοναχό άγαλμα στο Αργοστόλι

Ο Νίκος Καββαδίας αποτελεί έναν από τους πλέον αγαπημένους ποιητές σε ολόκληρη την Ελλάδα, με φήμη που ξεπερνά τα όρια της Χώρας. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν και έγιναν επιτυχίες από τους πλέον αναγνωρισμένους τραγουδιστές του έντεχνου δημιουργήματος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το «Willy» ή το «Μαχαίρι», αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια της συλλογής «O σταυρός του Νότου».

Ο Νίκος Καββαδίας έζησε ολόκληρη τη ζωή του στη θάλασσά και έκανε ιδεολογία το «όπου γης πατρίς» (όπως και πολλοί συντοπίτες μας που μεγαλούργησαν στο εξωτερικό). Πόσοι πραγματικά γνωρίζουν ότι η καταγωγή του είναι από την Κεφαλονιά και μάλιστα από το Φισκάρδο; Το σπίτι του υπάρχει εγκαταλελειμμένο και αναξιοποίητο στην πιο γραφική μεριά της νήσου, την κοσμοπολίτικη και πολυδιαφημισμένη αυτή περιοχή.

Στο Αργοστόλι, τιμώντας τον μεγάλο συμπατριώτη μας ποιητή, φτιάχτηκε άγαλμα σε ανάμνηση του. Το άγαλμα αυτό τοποθετήθηκε στο τέρμα της παραλίας του Αργοστολίου, σε ένα μικρό πλάτωμα με παγκάκια ακριβώς μετά το παλαιό κολυμβητήριο. Το άγαλμα αυτό αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που με την ποίησή του κατόρθωσε να κερδίσει τη συμπάθεια και την εκτίμηση όλων.

Παλαιότερα μάλιστα υπήρχε διεθνές 15ήμερο φεστιβάλ σε Αργοστόλι και Ληξούρι, με τη συμμετοχή παγκοσμίου φήμης συγκροτημάτων και χορωδιών από ολόκληρο τον κόσμο. Τα τελευταία 10 χρόνια το φεστιβάλ αυτό καταργήθηκε, αφού θεωρήθηκε από τους τοπικούς άρχοντες ως πολυδάπανο, με αποτέλεσμα το άγαλμα μοναχό να μένει και να μας θυμίζει και αυτή την εποχή.

Μια καταπληκτική μορφή ,που μεγαλούργησε ποιητικά δίνοντας την ψυχή του, με απόλυτη αγάπη για τον τόπο του .....Φυσικά με το πέρασμα των χρόνων, ως εκμοντερνιστές, αφορίσαμε το δικαίωμα από τα νέα παιδιά να λάβουν γνώση και μέρος σε ένα υπέροχο φεστιβάλ μετά από την απόφαση των αρμόδιων τοπικών αρχόντων . Υπέροχες πρωτοβουλίες για μια υπνωτισμένη πολιτιστικά νεολαία .

Χείλαρης Γεράσιμος